در این نوشتار کوتاه درباره ی یک هواپیمای
آموزشی سخن میگوییم که در نیروی
هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF)
برای آموزش خدمه ی
هواپیماها بمب افکن
به کار میرفت.




وارســــــیـــــتــــــــی
vickers varsity


هواپیمای جفت-پیشران پیستونی «وارسیتی» ساخت شرکت «ویکرز» (Vickers Varsity) از سال 1951 به مدت 25 سال برای آموزش
خدمه در خدمت نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود. این هواپیما بر پایه ی دو هواپیماهای پیشین شرکت ویکرز به
نامهای والتا (Valetta) و وایکینگ (Viking) و نیز بر پایه ی فهرست ویژگیهای درخواستی وزارت هوانوردی آن
هنگام بریتانیا توسعه داده شد تا جایگزینی برای ویرایشهای T3 و T4 هواپیمای والتا و
ویرایش T10 هواپیمای ولینگتن (Wellington) باشد که ولینگتن نیز از
ساخته های پیشین شرکت ویکرز بود.








تفاوتهای آشکارتر وارسیتی از هواپیماهای پیشین خود که بر پایه ی آنها توسعه داده شده بود دهانه ی بال
گسترده تر (بازه بیشتر میان نوک بالها)، پیکر کشیده تر، و ارابه ی فرود سه چرخه بود. همچنین در این
هواپیما سبدهای شکمی به شخصی که هدفگیری با بمب را آموزش میدید اجازه میداد که
به روی شکم دراز بکشد. محفظه ی بمب این هواپیما گنجایش 24 بمب 25 پوندی
را داشت. پیش نمونه ی وارسیتی نخستین بار در 17 جولای 1949 با
نام «تایپ 668» (Type 668) به پرواز درآمد.







وارسیتی جایگزینی برای ویرایش آموزشی هواپیمای ولینگتن بود که آن نیز ساخت شرکت ویکرز بود (Vickers Wellington).
پس از فرستادن پیش نمونه های وارسیتی به یگانهای آزمونگر، در سال 1951 نخستین وارسیتی تولیدشده
به مدرسه ی پرواز پیشرفته ی 201 نیروی هوایی سلطنتی داده شد، جایی که خلبانان
هواپیماهای چند-پیشرانآموزش میدیدند. سپس در سال 1952 دو مدرسه ی
ناوبری هواییوارسیتی های خود را تحویل گرفتند. همچنین، وارسیتی ها
برای آموزش خدمه ی هواپیماهای بمب افکن وی (V) متعلق به
فرماندهی بمب افکن نیروی هوایی سلطنتی به مدرسه ی
بمب افکنی فرماندهی بمب افکن تحویل داده شدند.








نیروی هوایی سوئد نیز از سال 1953 تا سال 1973 یک فروند وارسیتی داشت که آن را بیشتر برای عملیات اطلاعاتی الکترونیک (electronic intelligence) به کار میگرفت.



وارسیتی در سال 1976 از خدمت نیروی هوایی سلطنتی کنار گذاشته شد تا ویرایش T1 هواپیمای جتستریم (Scottish Aviation Jetstream T1) جای آن را بگیرد.



واپسین وارسیتی که در خدمت بنیاد هواپیمای سلطنتی بود در سال 1992 بازنشسته شد و به موزه ی نیروی هواییی سلطنتی رفت.














ویژگیها:

خدمه: 4
درازا: 20.57 متر پهنا (بازه میان نوک بالها): 29.13 متر
مساحت بال: 90.5 متر مربع
وزن تهی: 12265 کیلوگرم
وزن بارشده: 17010 کیلوگرم
پیشرانش: دو پیشران رادیال 14 سیلندر مدل هرکولس 264 ساخت شرکت پیشرانسازی بریستول (Bristol Hercules) هر کدام با پیشرانه ی 1939 اسب بخار
سرعت بیشینه: 464 کیلومتر بر ثانیه در فراز 3000 متری (10هزار پا)
برد: 4263 کیلومتر
سقف پرواز: 8750 متر (28700 پا)
نرخ اوجگیری: 426.72 متر بر دقیقه (1400 پا بر دقیقه)
مهمات: بمبهای 272 کیلوگرمی در محفظه های بیرونی.




پ ن:
برای نوشتار درباره ی هواپیماهای گوناگون
به اندازه اهمیت هواپیماها از بنپایه های
گوناگون بهره میبریم. درباره ی این
هواپیما تنها از ویکپیدیا
بهره جسته شد.