مقاله جالبی از مشرق منتشر شده است.
تقریبا تمام نوشتار های پیشین داخلی و خارجی در مورد میگ های 29 ایرانی را یکجا جمع کرده و بیان نموده است.
نکته جالب بیان رسمی خبر سقوط یک فروند میگ 29 نیروی هوایی در سال 2002 در متن خبر می باشد.
مطلب بعدی هم اشاره به همکاری افتضاح روس ها سر این هواپیما و سوخو 24 و کلا تمام تسلیحات روسی کشور بسیار جالب است.
چند نکته موقع خوندن این مقاله به ذهنم رسید.
اما یک مطلب در مورد تسلیحات این جنگنده.
تا آنجا که بنده دیدم و اطلاع دارم میگ 29 های ما توانایی حمل و شلیک موشک های R-27 , R-73 و R-60 , بمب های سقوط آزاد سری FAB-500 و راکت های هدایت ناپذیر را دارد , دقیقا اون چیزی که پارسال در تبریز به نمایش در اومد و دیدم.
حالا بحث سلاح هدایت شونده از کجا نشات گرفته؟
مقاله میگ 29 بابک تقوایی که در اون اشاره به همکاری بلاروس جهت ارتقای میگ های 29 برای حمل تسلیحات هدایت شونده مثل KH-29 و البته شاید موشک R-77 داشته است.
از طرفی در مورد تعداد MiG-29UB دو فروند غلط و شش فروند به اضافه یک فروند عراقی صحیح است.
در مورد هدفگیری میگ 29 طی جنگ هم یک بحثی هست که قبلا گفته شده ... برخی بیان کردند که یک فروند میگ 29 ای در طی سال پایانی جنگ تحمیلی توسط موشک هاوک شلیک شده از یک فروند اف 14 از روبهرو منهدم شد و اف 14 نیز به واسطه برخورد یک فروند آر 60 به دماغه آسیب دید.
اما بحث دیگر در کتاب تیمسار نمکی (نیروی هوایی در دفاع مقدس) گفته شده:
روز سیزدهم دی ماه 1364 در ساعت 19:25 پرواز یک فروند هواپیمای میگ 29 که هواپیمایی جنگنده رهگیر و بمب افکن بود توسط فرماندهی اطلاعات و شناسایی نیروی هوایی شناسایی و اعلام می گردد.
یک فروند موشک هاوک نیز در همان ساعت از سوی سایت جزیره خارک بسوی جنگنده نشانه روی شد که به علت اشکال فنی موشک
(HANGFIRE) شده و رها نگردید.
این نوشته از متن کتاب هست.
اما واضحه که میگ 29 و سوخو 24 از جانب عراق در جنگ بودند اما موفقیت آنها در چه حدی بوده و آیا اصلا عملیاتی داشتند یا خیر مشخص نیست.
چرا که یکی از دلایل تاخیر در به کارگیری میگ 29 در نیروی هوایی عراق اشتباه خلبان یک فروند از آنها در پرواز آموزشی و هدف قرار دادن فالکروم دیگر بوده است.
جدای این مورد , زمانی گفته می شد که حمله به سایت راداری سوباشی همدان در آخر جنگ توسط سوخو 24 انجام گرفته است هرچند بعدها سوخو 22 اعلام شد.
در مورد سامانه کمک ناوبری هم منظور آنتنی هست که زیر دماغه برخی از میگ های 29 قرار داشته و در مقاله بابک تقوایی " حافظان پایتخت" به اون اشاره شده.
در کل میگ 29 جنگنده فوق العاده مانورپذیر و خوبی هست و من با آنکه بارها پروازش را دیده ام ولی بازهم لذت می برم.
به طور قطع خوب جنگنده ای لقب حافظ آسمان پایتخت را بر عهده گرفته هرچند برخی اوقات به کمک دوستان تامکتی و فانتومی خودش نیاز دارد.
خوش باشید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)