حملات مهم نیروی هوایی عراق

**alireza** · 13-05-2009 07:05

از دوستان آگاه خواهش میکنم اگر اطلاعاتی در مورد حملات نیروی هوایی عراق در زمان جنگ دارند در این تاپیک در اختیار کاربران قرار دهند.برای نمونه حملات عراق به نیروگاه نکا،رادار اسد آباد،پل راه آهن خوی،پارچین،پایانه نفتی لارک،فرودگاه شیراز،و... که همه در اوخر جنگ اتفاق افتاد و نشانه رشد قابل ملاحضه نیروی هوایی عراق در عملیات راهبردی ،استفاده از تسلیحات هوشمند ،سوختگیری هوایی و دریافت اطلاعات از بیگانگان بود .

**alireza** · 19-05-2009 12:16

حملاتی که در ادامه به آنها اشاره می کنم و بدون ترتیب زمانی و یا تاریخ دقیق ذکر می شود بر اساس شنیده های شخصی از شاهدان ویا شایعات زمان نوجوانی می باشد،که گذشت زمان وطی شدن بیش از دو دهه از زمان جنگ ،وقوع آنها را برایم مسجل نموده ولی متاسفانه با توجه به عدم اطلاع رسانی به دلیل شرایط جنگی(شاید این وقایع هیچ زمان برای عموم فاش نگردد) و نبود ابزار ارتباطی مناسب از قبیل اینترنت،موبایل و شبکه های ماهواره ای در آن زمان همواره اطلاع از جزییات آنها برایم جالب بوده است. مخلص کلام خوشحال میشوم اگر دوستان اطلاعات ویا تحلیلی از آن زمان دارند در اختیار عموم قرار دهند .شاید این همه بهانه ای شود برای بزرگداشت مردانی که با حداقل ها در برابر دشمنی با عقبه ای برابر یک دنیا ایستادند و جاودانه شدند.

برای نخستین بار در طول جنگ ! در اواخر سال 66 سه فروند جنگنده دشمن با استتار تیره ( به نظر نگارنده سوخو 22،با توجه به بعد مسافت و نوع حمله)با استفاده از نقاط کور راداری پس از عبور از رینگ سایتهای موشکی هاگ واقع در خاور شهر و سایت مجاور مجموعه مهمات سازی پارچین در جنوب شرق تهران ،موفق شدند این مرکز راهبردی رادر حمله ای غافلگیر کننده در ارتفاع پست مورد هدف قرار دهند .رینگ پدافندی اسکای گارد و توپهای 23 بعد از بمباران به سوی هواپیماهای دشمن آتش گشودند.ولی با کمال تاسف هواپیماهای دشمن بدون هیچ خسارتی آسمان ایران را ترک کردند.
در این عملیات سوله نجاری واقع در محوطه مرکزی منهدم گردید و به طبع آن آتش سوزی بزرگی اتفاق افتاد که در جریان آن بیش از 20 نفر شهیدو ده ها نفر زخمی شدند.
در روزهای بعد یک فروند اف 4 نیروی هوایی در ارتفاع پست ،شایید برای سنجش آمادگی سیستم پدافندی و یا پیدا کردن کریدورهای نفوذی در منطقه پرواز کرد که منجر به شکستن شیشه های منازل و وحشت ساکنان گردید(دور از انتظار نیست که میگ 25 های دشمن برای شناسایی به منطقه وارد شدند و شکاری ما درحال رهگیری جنگنده شناسایی دشمن بوده ولی با توجه به دکترین پروازی عراقی ها و توانایی میگ 25 در شناسایی از ارتفاع بالا و تنها بودن فانتوم در چنین ارتفاعی این پرواز در هاله ای از ابهام قرار دارد.)
عزیزانی که اواخر جنگ را به خاطر دارند به یاد می آورند که در جنگ شهرها خیلی از مواقع وضعیت قرمز(به خصوص بین سالهای 65 تا 66 )پس از بمباران تهران اعلام می گردید که یانشان از نقص در سیستم راداری ما در آن زمان دارد یا نشانه ای از به دست آوردن اطلاعات نقاط کور راداری ایران توسط دشمن می باشد.
و در آخر اینکه در اوایل دهه هفتاد گروهی به جرم جاسوسی با عناصری در نیروی هوایی دستگیر و اعدام شدند از جرایم آنهایکی همکاری با پیمان کارانی بود که برای روکش باندهای نیروی هوایی از بتنی با ترکیب سنگ آهن استفاده میکردند که منجر به FOD موتور شکاریها میگردید و دیگری فروش اطلاعاتی مبنی بر از کار افتادن و پایان عمر لامپ خلا رادارهای سیستم هاگ بود که در آن مقطع با پایان ذخاییر در انبارهای نیروی هوایی مواجه گردیده بود.

**alireza** · 19-05-2009 15:04

یکی از مهمترین حملات هوایی دشمن بر علیه اهداف راهبردی ،هدف قراردادن پل راه آهن قطور در 20 کیلومتری غرب شهرستان خوی بود.این پل که شریان ارتباطی ایران و اروپا محسوب می گردد ،چندین نوبت مورد تهاجم هوایی دشمن واقع گردید و در آخرین بار توسط بمب هدایت لیزری که به احتمال زیاد از هواپیمای میراژ اف 1 دشمن و از ارتفاع متوسط پرتاب گردید مورد هدف قرار گرفت.
آسیب دیدن پل منجر به توقف ارتباط ریلی ایران و اروپا گردید که در آن زمان اهمیت حیاتی برای ایران داشت.بنابراین جهاد سازندگی و سپاه با اقدامی موقتی با زیر سازی جاده تدارکاتی پل و استفاده از جرثقیلهای سنگین راه آهن و کشنده های تانک بر بنز تیتان ،واگنهای محموله را از قبل از پل بار زده و به سمت دیگر منتقل می کردند.
در ادامه شرحی از پل قطور از وبلاگ اورین خوی تقدیم میگردد.
پل هوايي قطور يكي از بزرگترين و حساس ترين پل هاي ريلي خاورميانه محسوب مي شود. اين پل مهم همچنين نقش به سزائي در امر مبادله كالا و مسافر بين ايران و اروپا و بلعكس دارد. اين تنها پل موجود در محور قطور نيست بلكه تعداد254 پل كوچك و بزرگ فلزي و سنگي و همچنين تعداد 37 تونل بزرگ و كوچك بر اهميت اين منطقه از ديارمان افزوده و جاذبه هاي بسيار زيبايي را پديد آورده است .
احداث اين پل در سال 1347 توسط دو شركت ايراني ( رانكين ) و شركت اتريشي (پور) پي ريزي و پايه هاي بتوني آن اجرا و اسكلت فلزي و شاسي آن توسط امريكائي ها انجام گرفت ودر تاريخ 1350/7/5 خط ريلي ايران و تركيه رسما افتتاح گرديد و مبادله كالاهاي اساسي كشورهاي اروپائي و ايران از اين طريق امكان پذير شد و نقطه عطفي در تاريخ راه آهن ايران به شمار آمد.
راه آهن ايران و تركيه كه در سال 1347 احداث ودر تاريخ 1350 بهره برداري شد براي هردو كشور ايران و تركيه بسيار حائز اهميت بوده و خواهد بود ، ولي نقش اين پل مهم براي ايران علاوه بر اهميت ، بسيار حساس و حياتي محسوب مي گردد. قطارهاي حامل مواد سوختي ، كالا ، تانكر هاي سوخت رسان و در اين سالهاي اخير ناوگان مسافر بري به قطارهاي عبوري از اين محل افزوده شده است كه از ترمينال تبريز به وان و ايستگاه قره تپه سلماس و نيز از طريق ترمينال سراي خوي كه در كيلومتر 68 در نزديكي مرز امكان پذير مي باشد
طول اين پل حساس 448متر ، طول ارك فلزي پل 223 متر و ارتفاع آن از سطح رودخانه قطور 118/28 متر و داراي 10 عدد پايه بتوني مسلح بوده كه 6 عدد از اين پايه ها به طرف خوي و 4 عدد از پايه هاي بتوني به سمت رازي مي باشد و در مجموع داراي 8 دهنه كه به صورت اكس به اكس در امتداد هم گسترش يافتهاند.به طوركلي وجود پل هوائي درمدخل ورودي به دره معروف قطور علاوه بر جاذبه توريستي ،اهميت نظامي بسيار زيادي براي كشورمان نيزدارد كه هدف از تاسيس و استقرار پادگان نظامي ارتش درشهرستان خوي، در مرحله نخست براي حراست و سد نمودن قواي بيگانه از محور خوي ـ قطور كه از جمله معدود محورهاي استراتژيكي كشورمان محسوب شده، مي باشد و در اين بين فرماندهان و دانشجويان دوره عالي نظامي (فرماندهي و ستاد ) در طول سال چند بار براي شناسائي و پي بردن و اندوختن به دانش نظامي خودشان حضوراً براي توجيه عيني از پل ها و تونلها وتنگه به اين محور اعزام مي گردند.
مردم شهرستان خوي و اهالي نزديك به پل هوائي مانند روستاي سنور ، رهال ، استران ، دره خان وغيره ....خاطرهي بمباران هاي هوائي پل قطور را هرگز فراموش نكردند.
عراق به اهميت اين پل استراتژيك پي برده و چندين بار اقدام به حمله هوائي براي انهدام پل و قطع خط ريلي ايران و اروپا نمود تا عملا راه مبادله كالاهاي اساسي كه در آن برهه در تحريم اقتصادي و نظامي بوديم، قطع كند كه با اقدام شجاعانه جان بركفان يگان هاي پدافند هوائي و موشكي پادگان ارتش خوي كه در آن ايام مسوليت حراست اين نقطه حساس كشور را داشتند هواپيماهاي دشمن راجهت رسيدن به اهداف واقعي خود كه همانا انهدام كامل پل هوائي بود، ناكام گذاشتند.
در طول جنگ تحميلي بارها اين پل مورد تعرض هواپيماهاي عراقي جهت انهدام و ساقط نمودن مبادله ريلي ايران و اروپا قرارگرفت و تعداد بمبارانها و تاريخ آسيب هاي وارده به شرح زير است.
حمله هوائي اول در تاريخ 64/12/22 كه منجر به آسيب پايه هاي فلزي ارك و شاسي دومين حمله هوائي در تاريخ 65/3/5 منجر به شهادت 6 نفر از نيروهاي راه آهن و پرسنل پدافند هوائي حمله سوم در تاريخ 65/10/28منجر به وارد شدن خسارتي به پايه بتوني اصلي سمت رازي شد. حمله چهارم در تاريخ 66/12/7 كه پايه بتوني سمت سلماس آسيب ديد و حمله هوائي پنجم درتارخ 66/12/26 مجددا به پايه بتوني سمت سلماس انجام شد.
به علت خسارات وارده، در اوايل قطارها، براي كاستن از شدت تكان پل، با موتور خاموش از پل عبور مي كردند كه خود داراي خطرات عديده بود ليكن براي جلوگيري از خطرات احتمالي در آن زمان، ايران اقدام به احداث راه ريلي كنار پل از سمت كنار پل روستاي استران نمود ولي به علت سربالائي مضاعف جواب گوي حركت لكو موتيوها نشد كه با ترميم و تزريق بتون به پايه هاي بتوني پل، توسط مهندسين ايراني، عملا راه كنارگذر باير ماند. رنگ اين پل فلزي در گذشته به رنگ قرمز بود ليكن جهت استتار از حمله هوائي دشمن عراقي، به رنگ خاكي رنگ آميزي شده است
پل فلزي راه آهن ايران و تركيه ، در كيلومتر 21 جاده آسفالته محور خوي ـ قطور در منطقه خوش آب و هوای قطور، واقع شده است
http://www.avrinkhoy.blogfa.com/post-2385.aspxfi به نقل از وبلاگ اورین خوی
عکسی از پل قطور:
http://xs.to/xs.php?h=xs139&d=09212&f=p ... hoy836.jpg

**Morteza313** · 02-04-2010 11:03

پست محمد مهدی رشنو عزیز و بزرگوار در سنترال ...

طولانی ترین بمباران جنگ تحمیلی

طولانی ترین بمباران تاریخ ایران در شهر اندیمشک ودر زمان زمان جنگ تحمیلی در تاریخ 4 اذر 65صورت گرفت در این روز ساعت 11:45 تا 13:25 شهرستان انديمشك به مدت يك ساعت و 45 دقيقه توسط 54 (57 فرورند هم ذکرشده ) هواپيماي رزيم بعث مورد حمله قرار گرفت در این حمله وحشیانه نقاط مهمي همانند ايستگاه راه آهن مورد اصابت قرار گرفت و بيش از 300 نفر از شهروندان و مسافران شهيد و 700 نفر مجروح شدند اين بمباران را طولانيترين بمباران شهرها پس ار جنگ جهاني دوم به شمار ميآورند.

عکسهای بعد از بمباران اندیمشک

راه اهن اندیمشک

برای دیدن عکسها بر روی عکس کلیک کنید

مهمان گرامی شما نمیتوانید عکس ها و تصاویر را مشاهده کنید. برای ثبت نام و دیدن تصاویر اینجا کلیک نمائید .

مهمان گرامی شما نمیتوانید عکس ها و تصاویر را مشاهده کنید. برای ثبت نام و دیدن تصاویر اینجا کلیک نمائید .

مهمان گرامی شما نمیتوانید عکس ها و تصاویر را مشاهده کنید. برای ثبت نام و دیدن تصاویر اینجا کلیک نمائید .

مهمان گرامی شما نمیتوانید عکس ها و تصاویر را مشاهده کنید. برای ثبت نام و دیدن تصاویر اینجا کلیک نمائید .

خاطره به نقل از یکی از شاهدان بمباران

این خاطره از سایت ( ایسنا ) به امانت گرفته شده

انديمشك شهري جنگي بود. اصلا به خاطر گذر خط آهن از انديمشك و نزديكي شهر به مناطق جنگي، ايستگاه نيروهايي بود كه به جبهه اعزام ميشدند. يك روز كه با دو خواهر بزرگترم به مدرسه ميرفتيم، با ديدن جمعيت انبوه سربازهايي كه براي انتقال به جبهه در ايستگاه انديمشك پياده شده بودند و در ميدان اصلي شهر منتظر بودند، خواهرم گفت: امروز با اين همه نيرو كه در انديمشك پياده شدهاند، خدا رحم كند، حتما به شهر حمله ميشود.
ما به مدرسه رفتيم. من دبستاني بودم و آنها در دبيرستان كنار مدرسه ما درس ميخواندند. چيزي نگذشت كه حمله هوايي آغاز شد. همه با وحشت از مدرسه بيرون دويديم. آن روز، همان روزي بود كه هيچ انديمشكي آن را فراموش نميكند، روزي كه 57 هواپيماي جنگي عراقي يك ساعت و نيم بر سر شهر كوچك و بيدفاع انديمشك پرواز كردند و جولان دادند و بيوقفه بمب ريختند.

من و دو خواهرم و دوست آنها در خيابان ميدويديم. دوست خواهرهايم از ما جدا شد و توي بازار دويد، او چند دقيقه بعد كشته شد. در هر قدم صداي انفجار را نزديكمان ميشنيديم. به ميدان اصلي كه رسيديم ناگهان يكي از سربازهاي اعزامي بر سر خواهرهايم فرياد كشيد: بمانيد، جلوتر نرويد، همين جا روي زمين بخوابيد. و مرا گرفت و زير دستهايش پنهان كرد.

من فقط ميدانستم كه ما زنده نميمانيم. صداي خواهرهايم كه آنطرفتر روي زمين دراز كشيده بودند را ميشنيدم كه فرياد ميزدند: "لا اله الا الله"... بعد ناگهان خواهرم گفت: آخ... نميدانستم چه شده است، دست سرباز جلوي چشمهايم را گرفته بود كه چيزي نبينم. ما همان جور مانديم تا هواپيماها رفتند. نميدانم چه طور زنده مانديم، فقط من و دو خواهرم و آن سرباز.

سرمان را كه از روي زمين بلند كرديم، آن چه ديديم وحشتناك بود. ما بوديم و انبوه جنازههاي سربازهاي اعزامي كه دور تا دور ما تكه تكه شده بودند و هر تكه روي زمين افتاده بود. وحشتناك بود، وحشتناك. تن سربازي از كمر نصف شده بود و جلوي روي ما افتاده بود. وقت اصابت تركش او داشت ميدويد و دستش كه از تن جدا شد افتاده بود روي كمر خواهرم، شهلا. آخ او براي آن بود.

در خانه وقتي از پچپچ مادر و زنعمويم فهميدم كه خون آن شهيد روي مانتوي سرمهاي مدرسهام پاشيده و خشك شده و من متوجه نشدهام، با وحشت جيغ ميكشيدم و ميدويدم و دكمههاي مانتو را باز ميكردم تا از خودم دورش كنم. ديگر هيچ وقت آن مانتو را نپوشيدم.

آن روز سرباز من و خواهرانم را به خانهمان رساند و رفت. موج انفجار او را گرفته بود و حال خوشي نداشت. خيلي دلم ميخواهد بدانم آن سرباز كه بود؟، حالا كجاست؟. اگر او نبود ما هم كشته ميشديم، حتما كشته ميشديم.

تقدیم به شهدای 4 اذر 65 اندیمشک
روحشان شاد و یادشان گرامی باد

جزیره سیری: عمق900 کیلومتر خاک خودی
اصفهان : پالایشگاه ، نیروگاه و هرچی که دم دستشون رسید
عملیاد SEAD: روی قزوین و تهران (!!!!!!!)
بمباران نیروگاه برق نکا اونهم دوبار در طول جنگ....

علی رغم قدرت و پیروزی انکار نا پذیر نهاجا در جنگ، لحظه ای افسانه هایی رو که از نهاجا می گن کنار بذارید....
جایی بود در کشور که عراق بخواد بهش برسه و نتونسته باشه؟

بعد میگین چرا تامکت رو بد می کنی؟

**Shahrokh** · 02-04-2010 11:52

راستي اين نكته رو فراموش كردم. آنچه كه از نيرو هوايي گفته ميشه نه تنها افسانه نيست بلكه حماسه است برادر. حماسه.

**Bravo** · 07-04-2010 09:57

لطفا جهت هرگونه بحث در مورد مزايا و معايب خريد F-14 براي نيروي هوايي ايران به تاپيك مربوطه مراجعه فرماييد.

http://www.aerospacetalk.ir/vb/showt...820#post265820

**salar khalaban** · 29-02-2012 11:57

سلام به همه دوستان خوب
موقع حمله به اندیمشک که این همه طول کشید هواپیماهای ما کجا بودن؟

سلام
نیرو هوایی ما اون موقع چی کار می کرده؟

**ARafiee** · 26-11-2012 21:25

یادی از طولانی ترین هجوم هوایی به اندیمشک در سال 1365

روز سهشنبه چهارم آذرماه سال 1365 در حالی که عقربههای ساعت کشان کشان خود را به ساعت 12 میرساندند،ارتش بعث عراق همانند همیشه به جبران شکستهایش در میدان نبرد، با 54 فروند هواپیمای جنگی، شهرستان اندیمشک در شمال خوزستان را به مدت یک ساعت و چهل و پنج دقیقه بمباران کرد.

دشمن در این حمله، اوج سنگدلی خود را که نشان از خوی ددمنشی و زورگوییاش داشت،اثبات کرد و مقاومت مردمی شهرستان اندیمشک را به منصه ظهور رساند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خوزستان- هجوم دشمن به شهرستان اندیمشک ویژگیهایی داشت که آن را از دیگر حملات دشمن در دوران دفاعمقدس متمایز میکرد. در این حمله هوایی،54 فروند هواپیمای جنگی به اندیمشک هجوم آوردند و مدت زمان این هجوم هوایی نیز یک ساعت و 45 دقیقه بود. در این حمله هوایی،کوبیدن نقاطی مانند میدان و ایستگاه راهآهن، «پایگاه دوکوهه»، «پایگاه چهارم شکاری» (حدفاصل اندیمشک- دزفول) و مناطق مسکونی و آموزشی از جمله اهداف دشمن بود.

بسیاری از شهدای این بمباران نیز جزو نیروهای نظامی حاضر در ایستگاه راهآهن اندیمشک بودند که پیکرهای پاکشان به شهرستان محل سکونتشان منتقل شدند.

روزنامه «جمهوری اسلامی» در روز پنجشنبه ششم آذر سال 1365 از برگزاری مراسم تشییع پیکرهای این شهدا نوشت و آمار شهدای این بمباران را را 75 نفر اعلام کرد.

پیکرهای این شهدا در روز جمعه هفتم آذرماه 1365 بر دوش مردم تشییع و پس از طی مسیر چند خیابان، جهت خاکسپاری به بهشت زهرا (س) اندیمشک منتقل شدند. در این مراسم علاوه بر مردم اندیمشک، برخی از مسئولان وقت مانند حججاسلام غیوری و فاضل هرندی از سوی رئیس جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی،مهندس معیری و دکتر منافی از سوی هیأت دولت و نمایندگان مردم اندیمشک و دزفول در مجلس شورای اسلامی، استاندار خوزستان و ائمه جمعه خوزستان حضور داشتند.

در این مراسم، حجتالاسلام فاضل هرندی،نماینده رئیس وقت مجلس شورای اسلامی طی سخنانی ضمن تقدیر از روحیه مقاوم مردم اندیمشک،شهادت مظلومانه جمع زیادی از مردم بیگناه این شهر را در جریان حمله وحشیانه هواپیماهای ارتش مزدور عراق به بازماندگان شهدا و اهالی شهر تبریک و تسلیت گفت و در بخشی از سخنانش خطاب به مردم تاکید کرد: "روحیه مقاوم و صبر انقلابی شما چنان قدرتی به جمهوری اسلامی بخشیده که امروز رئیس جمهور دولت استکباری آمریکا که خود را ابرقدرت جهان میداند،با برخورد اصولی مسئولان جمهوری اسلامی دچار ورشکستگی سیاسی شده است."

وی اظهار امیدواری کرد که رزمندگان اسلام به زودی با ضربات کوبنده خود به ددمنشیهای رژیم بعث عراق خاتمه دهند و در پایان مراسم نیز حاضران در حالی که شعار "جنگ جنگ تا پیروزی" و "رزمندگان اسلام، انتقام انتقام" را سر می دادند، پیکرهای شهدا را به خاک سپردند.

بر اساس اسنادموجود،اسامی شهدای اندیمشکی بمباران سال 65 به شرح زیر است:

"مجتبی میردریکوند" (4 ساله)، "رضا قفلی" (13 ساله)، "فرامرز ظهرابیفر خلیلی" (5 ساله)، "کیومرث ظهرابیفر خلیلی" (7 ساله)، "علی ذلقی"، "فاطمه لک"، "محمد غیاثوند"، "فرهاد جادری، "نورعلی غلامزاده"، "جهانگیر زبردست"، "اسماعیل کریمی"، "جهانگیر ساتی"، "ابراهیم داریوش"، "صفر بیکوند"، "حسین لطفی بافنده"، "داریوش دریکوند"، "ابراهیم یوسفزاده باغبان"، "هوشنگ پاپی"، "یادگار رضاپور"، "عابدین عبدالی" (13 ساله)، "علی قاسم عبدلی" (8 ساله)، "صفرناصری شمندی"، "اقبال ناصری سمندی"، "نوشاد ناصری سمندی"،"محمدرضا مقدم"، "شهرام سگوند"، "پری داود"، "محمد همدانی"، "پری میرعالی"، "محمد لک"،"شهناز نیازی"، "اعظم ناصری سمندی"، "مرزبه ناصری سمندی"،"ستاره علی نقیزاده" (63 ساله)، "بک عالی سگوند"، "احسان تجار قلاوند"، "علی سفیرپور"،"خان پری میرکناری" (6 ساله)،"مهدی سرپرست" (2ساله)،"مجتبی سرپرست" (6 ساله)، "معصومه سرپرست" (4ساله)، "ایمان علی سرپرست"،"زری پاپی"، "فرامرز رضایی"،"سیدهاشم موسوی"،"جهانشیر میرزاوند"، "جواد میرزاوند"، "منصور سگوند هرمشی"، "مهین عیدی گماری" (مادر دو کودک)،"معصومه خلیلی"، "مجتبی خلیلی"، "عزتالهو حسینزاده"،، "احمد حسینزاده"، "رضا صادقیزاده"،"منوچهر سگوند"،"خدابخش فرجالهکزاده"، "غلامعباس بیرانوند"، "بیژن پاپیفر" (15ساله)، "فیروز فرجی" (یک ساله)، "جاوید حقبده"، "ابراهیم قضائی"، "حلیمه صالحی سمندی"، "اسماعیل افتخاری"، "کرمعلی حکیم زاده"،"مهرعلیزاده"، "سهراب رحیمی"، "محمدرضا جبرئیلی"، "صغری حسن پور" (11 ساله)، "فرهاد پورهمدانی"، "محمدحسین توکلی نژاد"، "حداد نصرتی"، "علی حیدر قاسمی"، "بهزاد قلاوند" و "درویش عالی دریکوند".

به تلافی حملات هوایی عراق در روز چهارم آذرماه، ایران در ساعت 3:45 همان روز یک فروند موشک به سوی مرکز اطلاعاتی رژیم عراق در بغداد شلیک کرد.

همچنین اطلاعیهای به این شرح از سوی کمیته تبلیغات جنگ استان خوزستان صادر شد:

"بسمالله الرحمن الرحیم

انالله و اناالیه راجعون

بار دیگر دست امپریالیزم جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار از آستین مزدوران خودفروخته حکام بغداد بیرون آمد و جمعی از هموطنان بیگناهمان به جرم مقاومت در برابر ترفندها و توطئههای گوناگون آمریکای جنایتکار به خاک و خون کشیده شدند. حملات هوایی رژیم بعثی صهیونیستی عراق به مناطق مسکونی شهرهای مختلف ایران در طول جنگ تحمیلی نشان میدهد که آمریکا هرگاه در توطئههای خود علیه انقلاب اسلامی ایران با شکست مواجه شده، عامل مزدور خود یعنی صدام تکریتی را به ارتکاب فجیحترین جنایات ضدبشری تشویق کرده و از سوی دیگر،سکوت مجامع بینالمللی و سازمانهای به اصطلاح مدافع حقوق بشر در برابر این جنایات نشان میدهد که ملت نمیتواند به تبلیغات و ادعاهای کاذب این سازمانها که همسو با استکبار جهانی عمل میکنند،امیدار باشد. کمیته تبلیغات جنگ خوزستان ضمن عرض تبریک و تسلیت به مناسبت شهادت این عزیزان و آرزوی صبر برای خانوادههای معظم آنان، از همه رزمندگان کفرستیز اسلام درخواست میکند تا انتقام خون کودکان و زنان بیگناه شهرهای اهواز،اندیمشک، دزفول و سربندر را در مصافی مردانه در جبههها از جنایتکاران بعثی بگیرند و برای همیشه به این جنایات حکام بغداد خاتمه دهند."

سیدمرتضی موسوی،نماینده وقت مردم اندیمشک و شوش در مجلس شورای اسلامی نیز در رابطه با این حمله وحشیانه رژیم بعثی صهیونیستی عراق به منطقه اندیمشک در سال 65، اطلاعیهای به این مضمون منتشر کرد:

"حملات وحشیانه و ددمنشانه هواپیماهای رژیم کفر و صهیونیستی عراق اهدایی ابرقدرتهای شوروی و فرانسه و استفاده از بمبهای پیمان «ناتو» و فرو ریختن آنها بر سر مردم مظلوم و ستم دیده شهرستان اندیمشک، دلیل و هدف اتحاد شوم و پست استکبار جهانی شرق و غرب برای نابودی ملت مسلمان و انقلابی ایران است. مردم مقاوم و سلحشور شهرستان اندیمشک، آیا میدانید چرا زنان و کودکان و فرزندان بیدفاع شما را مورد هجوم قرار میدهند؟! چون ابرقدرتها میدانند که شیرمادران ما هستند که فرزندان خود را برای رفتن به جبهه و مبارزه مستمر با کفر جهانی آماده میکنند، چون ابرقدرتها میدانند که کودکان ما بسیجیان آینده کشور اسلامی ما خواهند بود.

امیدواریم رزمندگان اسلام انتقام خون شهیدان ما را در اسرع وقت از صدامیان کافر گرفته و حکومت بعثی صهیونیستی عراق را سرنگون نمایند.

اینجانب ضمن محکوم کردن این کشتار وحشیانه که با تائید مجامع بینالمللی و سازمان ملل (به علت سکوت) انجام گرفته است،شهادت این عزیزان را به حضرت ولیعصر (عج) ارواحنا لمقدمه فدا و نایب بر حقش امام امت و بازماندگان شهدا تبریک و تسلیت عرض میکنم."

و اما اساسیترین پرسشی که ذهن هر پژوهشگری را مشغول میکند این است که چرا اندیمشک باید مورد این هجوم طولانی و وحشیانه قرار گیرد؟ برخی مواردی که میتواند سرچشمه این هجوم طولانی و بیسابقه باشد به شرح زیر است:

1- نابودی خط راهآهن که به عنوان حلقه اتصال جبهههای جنوب و میانی با مرکز کشور و ایستگاه راهآهن اندیمشک به عنوان نقطه ثقل این خط.

2- نابودی مخازن نفت برای ضربه زدن به اقتصاد و ایجاد اختلال در تولید روزانه نفت و سوخترسانی و قطع پشتیبانی امدادی خودروها و یا دستکم به تأخیر انداختن امر حمل و نقل به جبهههای جنوب.

3- قطع ارتباط زمینی جبهههای جنوب به ویژه در امر پشتیبانی با توجه به حلقه اتصال اندیمشک با سه استان خوزستان، لرستان و ایلام.

4- تهدید جدی «پایگاه چهارم شکاری» و یا دستکم سنجش میزان آمادگی این پایگاه مهم و حیاتی که در جاده دزفول اندیمشک واقع شده است.

5- از بین بردن نیروهای رزمنده حاضر در شهرستان اندیمشک که همزمان به وسیله قطار از مرکز کشور عزیمت کرده و در ایستگاه اندیمشک در حال خروج بودند.

6 - نابودی معادن بزرگ شن و ماسه که سبب ایجاد جادههای مواصلاتی در جبهههای جنوب با بهرهمندی از معادن غنی شده بودند.

7- نابودی ایستگاه اصلی برق شمال خوزستان در راستای به چالش کشیدن ذخیرههای انرژی و قطع برق منطقه وسیعی از شمال استان خوزستان.

8- از بین بردن پلهای حیاتی و مهم «تلزنگ»(ریلی) و بالارود جنوبی (جادهای) و قطع ارتباط پشتیبانی و نیروی انسانی مرکز کشور با جنوب.

9- از بین بردن نیروی انسانی و تدارکاتی پادگانها و مراکز نظامی اطراف شهرستان اندیمشک.

10- نابودی مراکز درمانی مانند «بیمارستان شهید کلانتری» اندیمشک که محل درمان مجروحان جنگ تحمیلی بود. همچنین آسیب رساندن جدی به «بیمارستان شهید بهشتی» که در منطقه راهآهن قرار داشت و پذیرای مجروحان بود و نیز شبستان درمانی واقع در کنار جاده ترانزیتی تهران- اندیمشک که به منظور در امان ماندن از حملات هوایی عراق ساخته شده بود.

اما مهمترین مسألهای که شاید بتوان از هجوم طولانی هوایی به شهرستان اندیمشک از آن یاد کرد،شکستن مقاومت مردم این شهرستان و عقبه مهم تدارکات و نیروی انسانی این خطه بود چرا که «گردان حمزه» در عملیاتهای مهم ضربههای جبران ناپذیری به ارتش عراق وارد کرده بود و مردم اندیمشک نیز با وجود تحمل بیش از 50 بار موشکباران و حملات هوایی رژیم بعث عراق، هنوز هم در حمایت از امام و مولای خویش، تنور جبههها را گرم نگه داشته بودند. مردمی که مقتدای پیر جماران درباره آنان فرمودند: «این اندیمشک است که مورد تجاوز واقع میشود و دنبالهاش جنگ جنگ تا پیروزی میگویند».

یادداشت از عباس اسلامیپور.