بنام خدا
درود بر ایران و ایرانـــــــیان اریـــــایی
برافراشته باد درفش سرفراز کاویانی
نیروی مسلح افغانستان با کمبود زیاد هواگرد های جنگی روبرو اند. نیرو هوایی افغان با استفاده از ماشیندار(توپهای خودکار) و راکت ها دست داشتۀ شدن ذریعۀ (ناوگان)بالگرد های ترانسپورتی Mi-17 (ترابری)روسی گمارش هوایی را انجام می دهد.
در حالیکه بروز رسانی نیرو مسلح افغانستان با هواگردهای جنگی از دوسال بیشتر به اینسو دیرکرد داشته است و گمارش هوایی ناتو برای پشتیبانی سربازان افغان اکنون به پایین ترین سطح خود رسیده است، نیروی هوایی نوپای افغان حتا هنگام فراهم آوری پشتیبانی بسیار ابتدایی هوایی در تقلا(تکاپو) می باشد.
این موضوع برای ارتش ۳۵۰ هزار تنی(نفری) افغانستان که با تندروان در جنگ اند و در هر هفته نزدیک ۱۰۰ کشته می دهند، بسیار نگران کننده است. زیرا به باور آنان بدون حمایت هوایی شکست دشمن دشوار خواهد بود، به ویژه پس از آنکه ده ها هزار سرباز خارجی ماموریت جنگی شان را در افغانستان پایان بخشیدند.
ناتو هم اکنون سرگرم آموزش و مشاورت به بیش از ۳۹۰ پیلوت(خلبان) نظامی افغان است که بیشتر آنان هیچ گونۀ پیشینه تاکتیکی(راهکنشی) جنگی ندارند. از سوی دیگر هواگردهایی که تا کنون در اختیار نیروی هوایی افغان قرار گرفته است، بیشتر ترانسپورتی(جابجایی،ترابری،عیرجنگی) است.
اکنون یگانه جنگ افزار هوایی سربازان افغان چند بالگرد اندک Mi-35 است و نیرو هوایی افغانستان برای اشباع کمبود هواگردهای جنگی، ماشیندارهای(توپ های خودکار) ۲۳ میلیمتری و راکت های ۵۷ میلیمتری را در بالگرد های ترانسپورتی Mi-17 سوار کرده اند تا از آن در گمارش های پشتیبانی هوایی کار بگیرند. اکنون نیروهای مسلح افغانستان ۸۶ بالگرد Mi-17 را در اختیار دارند.
جنگ افزار ناکافی
دگروال عبدالشفیع نوری، قوماندان(فرمانده) بخش حفظ و مراقبت نیروی هوایی افغانستان به خبرگزاری رویترز گفته است که شماربالگردهای جنگی برای پشتیبانی تمام گمارشها بسنده نیست و به گفتۀ وی اکنون شمار پرواز های جنگی نزدیک ۳۰پرواز در روز است.
بالگردهای ترانسپورتی Mi-17 که اکنون به جنگ افزار هوایی بهینه شده اند، برای نخستین بار دراغاز همین ماه در مناطق شمال خاوری و در کوهستانهای ولایت بدخشان برای پشتیبانی هوایی در یک جنگ تمام عیار به کار گرفته شد.
ژنرال مایکل روتشتاین، فرمانده مرکز آموزشی ناتو برای نیرو هوایی افغان می گوید که کنش بالگرد های بهینه شده بدست سربازان افغان دگرگونگی بزرگی را در جنگ بر ضد شورشگری ایجاد کرده است.نیرو هوایی افغانستان در نظر دارد که تا آغاز فصل بهار که گمان می رود شورشگری تندروان نیز در آن زمان تشدید یابد، نزدیک ده بالگرد Mi-17 را به توانایی رزمی بهینه سازی کند.
همچنان، تا ماه ژوین سال روان ترسایی(سال جاری میلادی) نیروهوایی افغانستان همچنان نزدیک ده بالگرد کوچک و بهینه شدۀ MD-530 را در اختیار خواهند داشت که در آن نیز ماشیندار(توپ) نصب خواهد بود. قرار است شش چرخ(فروند) این بالگرد ها در اوایل ماه آینده در اختیار سربازان افغان قرار گیرد.
ژنرال روتشتاین تصدیق می کند که پیشگویی این نکته بسیار دشوار بود که قوای هوایی در سالهای آیندۀ برای افغانستان چقدر موثر خواهد بود، اما وی اضافه می کند که سربازان افغان از عهدۀ آن به در خواهند آمد.
در زمان جنگ های داخلی افغانستان و سپس در هنگام تهاجم به رهبری ایالات متحده برای سرکوب طالبان، قوای هوایی افغان تقریباً به کلی از بین رفت. در اوج عملیات ناتو در افغانستان در سال ۲۰۱۱، نیرو های ائتلاف نزدیک به ۱۳۳ هزار ماموریت هوایی را در یک سال انجام دادند که از آن جمله ۳۴ هزار ماموریت آن حمایت جنگی هوایی بود.سال گذشته، قوای هوایی افغان حدود ۷۰۰۰ ماموریت هوایی را انجام دادند که بخش کوچک آن فراهم آوری حمایت هوایی به نیرو های زمینی بود.آهن پاره، نه طیارهپروژۀ هفت ساله برای ساختار مجدد نیرو های هوایی افغان مملو از پسگرد و تاخیر های متکرر بوده است. در سال ۲۰۱۱ یک پیلوت قوای هوایی ۹ سرباز امریکایی را در میدان هوایی کابل به ضرب گلوله از پا در آورد. سال بعد از آن، ایالات متحده تحقیقات را در مورد ادعا هایی آغاز کرد که گویا شماری از پیلوت های افغان در پرواز های فاقد مدرک مواد مخدر را انتقال می دهند.
اکثر طیاره های G222 اردوی ملی به نرخ آهن پاره فروخته شدمفتش ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان یا سیگار گزارش داد که سال گذشته شمار زیاد ۲۰طیارۀ ترانسپورتی ایتالیایی G222 که مبلغ ۴۸۶ میلیون دالر کمک مالی امریکا برای قوای هوایی افغان خریداری شده بود، پس از آنکه زمینگیر شد و سربازان افغان به دلیل نداشتن پرزه جات قادر به ترمیم آن نبودند، به نرخ آهن پاره به فروش رسید.گذشته از همه، اکنون سربازان افغان منتظر دریافت ۲۰ طیارۀ A-29 استند که قادر به پرتاب بم های ۲۰۰ کیلویی می باشد. قرار بود این طیاره ها تا اوسط سال ۲۰۱۲ به قوای افغان فراهم شود، اما مناقشات حقوقی سبب تاخیر فراهم آوری آن شد. اکنون در نظر است که این جنگ افزار تا ماه دسمبر سال روان میلادی یعنی چندین ماه گذشته از موسم جنگ در افغانستان، در اختیار سربازان افغان قرار گیرد.قابلیت های نیرو های هوایی افغان گسترش یافته است، اما هنوز هم ماموریت آموزشی ناتو باید پیلوت های افغان را در کنار آموختاندن شیوۀ پرواز طیاره های جدید، روش های استفادۀ تاکتیکی از آن را نیز بیاموزاند.
در کنار مبارزه با دشمن، یکی از وظایف قوای هوایی عملیات نجات است. بخش زیاد ۵۰۰۰ منسوب امنیتی افغان که سال گذشته از بین رفتند، به این خاطر بود که آنان هرچه عاجلتر برای درمان به مراکز صحی رسانده نشدند.عمدتاً، پیلوت های جدید کار ناآزموده باید هرچه سریع هماهنگی میان قوت های زمینی و هوایی، معلومات پرواز، تفکیک قوای دوست از دشمن و جلوگیری از کشتار غیرنظامیان را بیاموزند که به گفتۀ مشاورین ناتو، آموزش شیوه های غربی آن مدت زیادی را در برمی گیرد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)