هواپیمای پیش هشدار و فرماندهی ؛ A-50 Shmel , Mainstay

[alishahrag]

بنام خدا


دیباچه:

هواپيماي پيش اخطار A-50 موسوم به Mainstay در دهه هفتاد و به منظور جايگزيني هواپيماي قديمي و ناتوان Tu-126 Moss طراحي شد و اولين نمونه از آن در سال 1980 اولين پرواز خود را به انجام رساند و تا سال 1992 بطور کامل جايگزين Tu-126 هاي قديمي شد، اين هواپيما که به مراتب توانمند تر از Tu-126 مي باشد توسط شرکت بريو روسيه برپايه هواپيماي ترابري ايليوشين 76 طراحي شد، علت اينکه ايليوشين 76 بعنوان هواپيماي پايه براي انجام ماموريت پيش اخطار انتخاب شد اولا کاهش هزينه پروژه بود که نياز به طراحي هواپيماي جديد را برطرف مي ساخت (مانند E-3 Sentry) و همچنين از ميان هواپيماهاي آن زمان شوروي ايليوشين 76 بواسطه ويژگي هاي پروازي (نظير سرعت، برد، وزن محموله و...) مناسبترين گزينه بود.

جديدترين نمونه از A-50 با نام A-50U است که از سيستم راداري Schnel-M بهره مي برد که توانايي هاي گسترده تري به اين نوع از Mainstay مي دهد، نيروي هوايي روسيه قرار است طي برنامه اي تمام A-50 هاي خود را به اين استاندارد ارتقا دهد که باعث مي شود اين پيش اخطار ها بتوانند تا سال 2020 در خدمت باقي بمانند.



کارايي:

A-50 توانايي انجام ماموريت هاي گشتي در ارتفاع 5000 تا 10000 متر را دارا است، اين هواپيما مي تواند حدود هفت ساعت به پرواز ادامه دهد و با يک بار سوخت گيري هوايي مي تواند حدود چهار ساعت ديگر نيز به پرواز ادامه دهد. حد اکثر برد اين هواپيما حدود 5000 کيلومتر مي باشد و در مسيري بطول 2000 کيلومتر مي تواند به مدت يک ساعت و بيست و پنج دقيقه در حالت گشتي باقي بماند. خدمه هواپيما نيز پانزده نفر شامل پنج نفر خدمه پرواز و ده نفر خدمه عمليات مي باشد.

سيستم هاي راداری:

عمده تفاوت A-50 و IL-76 حذف قسمت شيشه اي دماغه هواپيما و رادوم بزرگ بالاي بدنه است، اين رادوم در مدل هاي اوليه سيستم راداري Flat Jack و در مدل U سيستم Schnel-M ساخت وگا را در خود جاي داده است، اين سيستم شامل قسمت هاي زير مي باشد:

ايستگاه رادار

سيستم کاهش داده

سيستم انتقال مکالمات و انتقال علائم

مجموعه ديجيتال کامپيوتري

ابزار شناسايي دوست و دشمن

سيستم هدايت صوتي براي هدايت جنگنده ها

سيستم رمزگشايي ارتباطات

ابزار ارتباطي راديويي

ابزار مسافت ياب

ابزار ثبتي

برد اين سيستم 800 کيلومتر مي باشد و توانايي کشف و رديابي 50 تا 60 هدف را داشته و مي تواند 10 تا 12 جنگنده را بطور همزمان هدايت کند، گفته مي شود اين سيستم که توانايي کشف اهداف هوايي، زميني و دريايي را دارد از سيستم هاي بکار رفته در E-3 Sentry نيز قوي تر است، هرچند بسياري نيز با اين نظر مخالفند.



سيستم های عمل و ضد عمل الکترونيک:

A-50 مجهز به يک مجموعه کامل از سيستم هاي الکترونيکي است که مي تواند ضمن منحرف ساختن تسليحات هدايت شونده دشمن در برابر اقدامات الکترونيک آنها نيز مقاومت نموده و به انجام اقدامات الکترونيک بر عليه دشمن نيز بپردازد. سيستم هاي ارتباط راديويي بکار رفته نيز در برابر اقدامات الکترونيک دشمن کاملا قابل اعتماد اند و کمتر دچار مشکل مي شوند.

با اين وجود يکي از راه هاي حفاظت از آواکس نيز همراهي ديگر جنگنده ها است، چرا که هواپيماي بزرگي به مانند A-50 هر قدر هم که از سيستم هاي الکترونيکي پيشرفته اي بهره ببرد باز هم در برابر تجهيزات پيشرفته نمي تواند چندان مقاوم باشد.

کنترل پرواز و ناوبری:

A-50 از سيستم ناوبري و کنترل پرواز NPK-T استفاده مي کند، اين سيستم امکان ناوبري هواپيما در تمام ساعات شبانه روز و در هر نقطه اي از جهان را فراهم مي کند. بعلاوه داده هاي اين سيستم توسط سيستم هاي عملياتي نيز قابل استفاده است.



با وجود تمام ويژگي هاي مناسب A-50U و سيستم Schnel-M دو کشور هند و چين که اميد مي رفت A-50 را بعنوان پيش اخطار هوابرد خود انتخاب کنند سيستم اسرائيلي Phalcon را ترجيح دادند، اين امر نشان مي دهد که دو کشور هند و چين سيستم اسرائيلي فالکن را بر سيستم هاي موجود در A-50U ترجيح داده و آن را مناسب تر دانستند، هند قراردادي را بطور رسمي به مبلغ 1/1 ميليارد دلار با اسرائيل به امضا رساند و طي آن قرار شد سه سيستم فالکن روي هواپيماي اليوشن 76 نصب شده و به نيروهاي هندي تحويل شوند، چين نيز پس از لغو برنامه توليد A-50I تحت فشار آمريکا، تکنولوژي هاي اين سيستم را تا حدودي از اسرائيل بدست آورد و در KJ-2000 بکار گرفت.



بن پایه:
www.army-technology.com
www.fas.org

[Ezk]

آ-50 هواپيماي هشدار و مراقبت (آواكس) محصول كمپاني Beriev روسيه( شوروي) است كه بر پايه ي هواپيماي ترابري ايلوشين-76 ام دي ساخته شده است و ناتو بر روي آن نام Mainstay را نهاده است.
اين هواپيما جهت جايگزيني تي يو 126 موس ( ورژني از بمب افكن بير-تي يو 95) است.
آ-50 با نرخ توليد ساليانه 5 فروند از 1984 وارد خدمت شده است و حدود 40 فروند از آن تا سال 1992 ساخته شده است برخي مراجع تخمين مي زنند كه حدود 16 تا 20 فروند از اين هواپيماها هم اكنون براي روسيه در وضعيت عملياتي و در پايگاه كولا پنين سولا Kola Peninsula آن كشور قرار دارند و همانند هواپيماهاي آئرفورت (هواپيماهاي مسافري )رنگ آميزي شده اند.
آخرين سري ارتقا بر روي اين هواپيما ها كه در سال 2008 انجام شد آ-50 را تا سال 2020 در سرويس
نگه مي دارد ، اين سري از هواپيماها به آ-50 يو معروف هستند.
در سال 2004 نيروي هوايي هند و طي قراردادي يك ميليارد و دويست ميليون دلاري براي انتخاب 3 فروند هواپيماي هشدار و مراقبت خود آ-50 را برگزيد اگر چه سيستمهاي الكترونيكي هواپيما با نمونه هاي
قدرتمند تر اسرائيلي محصول شركت Elta جايگزين شده اند ، گفته مي شود قدرت پردازش داده ها در مدل اسرائيلي 2 برابر قوي تر از مشابه روسي است. نيروي هوايي هند نخستين هواپيماي خود را در سال 2007 تحويل گرفت.
نيروي هوايي چين نيز 4 فروند آ-50 را سفارش داده بود كه قرار بود با تجهيزات اسرائيلي تكميل شوند اما با مخالفت آمريكا كه به يك بحران بزرگ ديپلماتيك منجر شد چين هواپيماي فرستاده شده به اسرائيل را در سال 2002 بدون تجهيزات ساخت آن كشور دريافت نمود تا روسها تجهيزات راداري و الكترونيك آن را نصب كنند و تجهيزات اسرائيلي نيز تحت پروژه ي موسوم به كوندور به شيلي فروخته شدند.
عراق نيز با 3 هواپيماي بغداد 1 و 2 و عدنان در زمان صدام حسين از كاربران اين هواپيما محسوب مي شده (البته با تجهيزات فرانسوي از جمله رادار CSF Tigreتامسون با برد 350 كيلومتر ) گفته مي شود 1 فروند از آنها نابود شده و 2 فروند ديگر به ايران فرستاده شده است .
ايران نيز از كاربران اين هواپيما خوانده شده البته بر سر اين موضوع كه هواپيماي ايراني سفارش جديدي
است يا كاربرهمان هواپيماي عراقي تغيير نام داده شده مي باشد اختلاف نظر وجود دارد .
نام آ-50 ايراني در برخي منابع عقاب و در برخي ديگر سيمرغ عنوان شده است.
حداكثر سرعت آ-50 برابر با 800 كيلومتر ، طول هواپيما 46.5 متر و عرض آن 50.5 متر مي باشد .
وزن خالي 75000 كيلوگرم و حداكثر وزن برخاست در مدل ايي به بعد 190 هزار كيلوگرم است
حداكثر ارتفاع آ-50 برابر با 10000 متر و حداكثر برد آن 6400 كيلومتر است و پايداري آن برابر با 7 ساعت و 40 دقيقه مي باشد كه با سوختگيري هوايي تا 4 ساعت ديگر افزايش مي يابد
آ-50 داراي 5 خدمه ي پروازي و 11 خدمه ي مسئول سيسستمها است.
رادار اين هواپيما موسوم به Schnel-M محصول كمپاني Vega است و تشكيل شده از:
ايستگاه رادار ، سيستم تجزيه و تحليل اطلاعات ، سيستم جستجو ، انتقال و پاسخ گويي به سيگنالها ؛ سيستم كامپيوتري ديجيتالي چند منظوره ، سيستم شناسايي دوست و دشمن (اي اف اف) سيستم فرماندهي و هدايت جنگنده ها ، سيستم ارتباطي رمزگذاري شده ، سيستم ارتباطي راديويي ، سيستم مسافت سنجي از راه دور و سيستم ثبت اطلاعات .
اين سيستم رادار توانايي رديابي و كنترل 50 تا 60 هدف دربرخي منابع و تا 200 هدف در برخي ديگر از منابع را داراست. آ-50 توانايي هدايت و راهنمايي 12 جنگنده (ميگ 29 يا ميگ 31) را نيز داراست.
اين سيستم هواپيماهاي دشمن را در فاصله ي 650 كيلومتري ، موشكهاي كروز را در فاصله ي 215 كيلومتري ، موشكهاي بالستيك را در فاصله ي 800 كيلومتري و اهداف زميني را ( از جمله سيستمهاي موشكي زمين به هوا را) در فاصله ي 300 كيلومتري شناسايي مي كند.
فركانس هاي اين رادار در شعاع 50 تا 500 مگاهرتز و 0.5 تا 18 گيگاهرتز را جستجو مي كند.
آ-50 داراي يك سيستم دفاع از خود مي باشد كه كليه تسليحات هدايت شونده و غير هدايت شونده ي بر عليه خود را شناسايي مي كند و همچنين داراي سيستمهاي جنگ الكترونيك و ضد جنگ الكترونيك ECM مي باشد.
سيستمهاي راداري ، الكترونيك و ارتباطات راديويي اين هواپيما جهت كار در محيط هاي مملو از اختلالات
الكترونيكي و در شرايط جمينگ دشمن طراحي و ساخته شده اند.
سيستم ناوبري اين هواپيما موسوم به NPK-T جهت هدايت هواپيما در تمامي ساعات شبانه روز و در هر شرايط آب و هوايي ساخته شده است .
آ-50 از 4 موتور توربوفن D-30KP با قدرت 12000 kgf سود مي برد كه البته درمدل هندي اين موتورها با نمونه ي قدرتمندتر و كم صدا تر PS-90A-76 با قدرت 14000kgf تعويض شده است.
درمجموع اگر چه اين هواپيما مشابه ايي-3 عنوان شده اما به پيچيدگي و توانايي آن نيست با اين همه مي تواند
پوشش راداري مناسبي را در شعاع 800 كيلومتري خودش بر عليه اهداف زميني ، هوايي و دريايي فراهم كند.









ترجمه از ايرفورس تكنولوژي و گلوبال سيكيوريتي

[ماه]

بنام خدا

پرواز گروهی ایلوشین Beriev A-50 و سوخوی 27






Russia - Air Force
Beriev A-50
Moscow Region

Russia, April 2009
Max Bryansky

http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/1/0/1/1519101.jpg

http://www.airliners.net/photo/Russia-- ... 1519101/L/

[ARafiee]

با تشکر از جناب استاد ماه

تصویر فوق مربوط به پروازهای تمرینی قبل از 9May "روز پیروزی" در مسکو می باشد


در ضمن آقا کامبیز علاقه مند به پرنده های روسی نمایشگاه هوایی ماکس 2009 رو از نظر دور نگه ندارند
تصاویر این تمرینات مربوط به سال قبل تقدیم می شود

[ماه]

حضور خانم مهماندار و يا مهندس در بالاي بشقاب آنتن ايلوشين متعلق به نيروي هوايي روسيه !

[sayoz-M]

حیف ما هم روزی 2 فروند A-50 نصف و نیمه داشتیم



1 فروند اوراق و ....

دومین فروند هم با 1 اف 5E سقوط کرد و از بین رفت .

حالا برای خرید پرنده ای به این اندازه که فقط روسیه و امریکا تولید دارند منتظر تولید A-100 روسیه و شاید فروش چند A-50 دست دوم نیروی هوایی روسیه باشیم .